Atropa Belladonna - Wolfkers

De Wolfskers, in de homeopathie meestal kortweg Belladonna genoemd, is een plant uit de nachtschade-familie. Dit is een plantenfamilie die berucht is om haar giftigheid. De Belladonna groeit aan de bosrand op donkere humusgrond, waar voldoende schaduw is, maar ook het zonlicht nog door kan dringen. Als het zonlicht te fel schijnt en er niet voldoende schaduw te vinden is, verdwijnt de plant. Ook in de gestalte van de plant is steeds de strijd tussen licht en donker zichtbaar. In de donkere aarde bevindt zich een krachtige, zich bij het ouder worden meerkoppig ontwikkelende wortelstok. In het voorjaar schieten zeer snel de jonge loten tevoorschijn, met grote ovale, eivormige toegespitste loofbladeren. Je verwacht dat er minstens een manshoge plant of zelfs een boom tevoorschijn zal komen. Maar dat gebeurt niet. Plotseling verschijnt er een bloem. De naar boven stuwende groeikracht wordt bij ongeveer 1 meter hoogte geremd en stelt zich er tevreden mee om in drie stralen langzaam kort verder te groeien. Het is alsof een vuist op een waterstraal drukt en deze dwingt om naar de zijkant uit te wijken. Vanuit dit punt van de eerste bloem is de plant eigenlijk heel anders geworden. Hoewel er ook steel en bladeren te onderscheiden zijn, lijkt het bovenste deel van de plant eigenlijk op een soort trechtervormige bloemenkrans. De bloemknoppen staan aan de binnenkant van de trechter en zijn naar boven gewend. Bij het ontvouwen en uitkomen van de bloem maakt deze een sterke draaibeweging, zoekend naar schaduw. Ze buigt om naar buiten en naar beneden en kruipt weg onder het bovenliggende grote blad, als onder een soort zonnescherm.
De bloesem vlucht weg voor het licht en valt daarbij in de zwaarte. De kleur van de bloesem is donker violet-bruin, met hier en daar een zwak doorschemerend geel. De hommel, de 'bij van de aarde', haalt de nectar uit de bloem. Dan verschijnt, als het oog van een dier, de zwart-paarse bes, die meerdere zaden bevat. De bloeitijd is van juni tot juli, de bessen rijpen in de herfst. De Atropa Belladonna is in zijn totaliteit giftig voor de mens. Vogels en andere dieren bij wie het zenuw-zintuigstelsel sterk ontwikkeld is (b v. konijnen) kunnen ongestraft van haar eten.
Het homeopathische middel wordt gemaakt van de tinctuur van de totale plant bij het begin van de bloei. Vroeger werd de tinctuur door vrouwen gebruikt om in het oog te druppelen. De pupillen werden vergroot en de ogen begonnen te stralen; grotere schoonheid was het 'beoogde' resultaat.
In de homeopathie wordt Belladonna vaak ingezet bij acute ziektes met plotselinge hoge koorts. Er is een enorme heftigheid in de klachten. De koorts loopt heel snel op. De klachten verschijnen zeer plotseling. Er is sprake van roodheid, hitte, branden en kloppen. Het hoofd is rood en warm. De pupillen zijn vergroot. De huid is glanzend rood, brandt. Je hebt het gevoel er eieren op te kunnen bakken. Bij het hete hoofd zijn er koude handen en voeten. Alle zintuigen zijn overgevoelig voor indrukken; je mag bv. het bed niet eens aanraken, maar ook licht, geluid en geuren komen veel sterker binnen. De patiënt is mentaal erg onrustig. Hij ziet soms allerlei dingen of dieren die er niet zijn. Hij vlucht ervoor, springt het bed uit. De patiënt wil geen water drinken; hij is bang voor de schittering ervan. Ook spiegelende voorwerpen jagen angst aan.
De patiënt verbetert met enkele kussens onder het hoofd en verslechtert bij het plat gaan liggen. Ook verslechtert hij om 3 uur 's middags, 's avonds en 's nachts.
Eén van de oorzaken van dit ziektebeeld kan zijn dat vlak van tevoren de haren zijn geknipt of gewassen!
Het is een middel dat ook vaak nodig is wanneer er bij de koorts stuipen optreden bij kleine kinderen.
Kijkend naar de plotseling heftig optredende koorts bij de ziekteverschijnselen herinnert deze aan het beeld van de plant zoals deze plotseling tevoorschijn schiet in het voorjaar. Ook de lichtschuwheid bij het zieke kind herinnert aan de bloesem die wegkruipt voor het licht. Zo is het mogelijk door naar de plant in zijn groeiprocessen te kijken, de ziekteprocessen in de mens te begrijpen.

Aartje Hulstein

terug naar Artikelen per categorie