Wanneer we een huis bouwen, moet er eerst een idee zijn, een
plan. Dan is er de architect die het idee uitwerkt. Er moet een
locatie worden gezocht, waarna de grond bouwrijp moet worden
gemaakt. Er moeten bouwmaterialen komen. Er moet volgens het
plan stap voor stap gebouwd worden en bij elke fase zijn
verschillende mensen betrokken, elk met zijn eigen specialiteit.
Pas als het huis klaar is, zie je wat al die inspanning heeft
opgeleverd. Op een vergelijkbare manier is de mens 'gebouwd' door
geestwezens uit de geestwereld. Elk geestwezen heeft daarbij zijn
eigen 'specialiteit' ingezet.
Vanuit de christelijke literatuur weten we dat er een complete
hiërarchie bestaat in de geestwereld. Een leerling van de apostel
Paulus (Dionysius Areopagita) heeft deze wezens en hiërarchie
voor het eerst systematisch beschreven. Omdat de mens ook een
geestwezen is, maakt hij deel uit van deze hiërarchie.
De hiërarchie in de geestwereld
| De Drie-Eenheid | Vanuit dit gebied ontstond
het plan om de mens te maken |
| Serafijnen | Geesten van de liefde |
| Cherubijnen | Geesten van de harmonie |
| Tronen | Geesten van het willen |
| Kyriotetes | Geesten van de wijsheid |
| Dynameis | Geesten van de beweging |
| Excousiai | Geesten van de vorm (ook wel Elohim genoemd) |
| Archai | Geesten van de tijd |
| Aartsengelen | Geesten van de volken |
| Engelen | Geesten van het individu |
| Mens | Het enige wezen in de hiërarchieke lijn met een fysiek lichaam |
Alle geestwezen uit de geestwereld zijn betrokken bij de schepping
en de ontwikkeling van de mens en hebben zich a.h.w. ten dienste
gesteld van die mensheid. Dat betekent tevens dat ze hun eigen
ontwikkeling daarvan afhankelijk hebben gemaakt. Dat zegt iets over
de verantwoordelijkheid die wij mensen hebben t.o.z. van die wezens,
t.o.v. van onze medeschepselen, het dieren-, planten- en mineralenrijk
en de wijze waarop wij ons persoonlijk en geestelijk ontwikkelen.
De schepping van de aarde en mensheid is niet zomaar gegaan. Het is,
net als bij het bouwen van een huis, in fasen gegaan, in planeetfasen.
Oude Saturnus
In deze eerste fase werd aan de aanleg van ons fysieke lichaam
gewerkt. De mens onderscheidde zich van zijn omgeving d.m.v.
temperatuur verschillen, door warmte. Met ons huidige fysieke lichaam
onderscheiden we ons van het niets. Het fysieke lichaam hebben we
gemeen met de dieren, planten en mineralen
Oude Zon
In deze volgende ontwikkeling ontstond de aanleg van ons huidige
ether- of levenslichaam. In deze ontwikkelingsfase werd het leven
toegevoegd aan de warmte. Ons huidige, onstoffelijke ether- of
levenslichaam bevat behalve het leven, onze onbewuste en ritmische
processen, zoals de hartslag, ademhaling, spijsvertering, de
voortplantingsprocessen, maar ook onze zelfgenezingskracht, het
immuunsysteem, ons 'instinct', ons geheugen. Met ons ether- of
levenslichaam onderscheiden we ons van de mineralen en hebben het
gemeen met de dieren en de planten.
Oude Maan
De daaropvolgende ontwikkeling werd er aan de aanleg van ons
astraallichaam, onze ziel, gewerkt. In onze onstoffelijke ziel
huist het bewustzijn, onze emoties, zoals sympathie, antipathie,
onze driften en hartstochten, het ervaren van pijn, verdriet,
angst. De ziel hebben we gemeen met de dieren en we onderscheiden
ons daarmee van de mineralen en de planten
Aarde
In de huidige Aarde-ontwikkeling vond de geboorte van ons 'Ik',
onze geest, plaats. In het onstoffelijke 'Ik' huist onze
individualiteit, ons zelfbewustzijn (het ons bewustzijn dat we
een bewustzijn hebben), onze objectiviteit, onze moraal of eigen
verantwoordelijkheid, het waarom achter de dingen willen weten,
het spirituele in ons. Met ons 'Ik', onze geest, onderscheiden
we ons van de dieren.
Er zullen na de huidige Aarde-ontwikkelingen nog drie
planeetontwikkelingen volgen, nl. de Jupiter-,
de Venus- en de Vulcanus-ontwikkeling, waarin resp. het
Geestzelf, de Levensgeest en de Geestmens door de mens zal worden
ontwikkeld. In het totaal zijn er dus zeven planeetontwikkelingen.
De ontwikkeling van de mensheid op aarde kent ook zeven fasen.
Een onderdeel hiervan vormen de zeven na-Atlantische cultuurperioden.
Oud Indische van 7227-5067 v.Chr.
Oud Perzische van 5067-2907 v.Chr.
Egyptisch/Babylonische van 2907-747 v.Chr.
Grieks/Latijnse van 747 v.Chr. - 1423 n.Chr.
Germaanse van 1413-3573 n.Chr., de tijd waarin we nu leven
Russisch/Slavische van 3573-5733 n.Chr.
Amerikaanse van 5733-7893 n.Chr.
In elke cultuurperiode (van ca. 2160 jaar) werd en wordt er
zowel in de stof als in de geestwereld gewerkt aan de ontwikkeling
van een specifiek wezensdeel van de mens.
Ook in het aardse leven van de individuele mens onderscheiden we
een zevenvoudig ritme.
Ontwikkelingsfasen van het menselijk leven
| 0 - 7 jaar | de mens werkt aan de bouw van z'n eigen lichaam |
| 7 -14 jaar | de mens werkt aan z'n eigen functioneren |
| 14-21 jaar | het astraallichaam wordt geboren en verder ontwikkeld |
| 21-28 jaar | de geboorte van het 'Ik' in de gewaarwordingsziel en de ontwikkeling van de gewaarwordingsziel |
| 28-35 jaar | de geboorte van het 'Ik' in de verstands-gemoedsziel en de ontwikkeling van de verstands-gemoedsziel |
| 35-42 jaar | de geboorte van het 'Ik' in de bewustzijnsziel en de ontwikkeling van de bewustzijnsziel |
| 42-49 jaar | het voorbereidend werk voor de ontwikkeling van het Geestzelf |
| 49-56 jaar | het voorbereidend werk voor de ontwikkeling van de Levensgeest |
| 56-63 jaar | het voorbereidend werk voor de ontwikkeling van de Geestmens |
Het woord 'eigen' is onderstreept, omdat in de eerste twee levensfasen
het kind werkt (o.a. d.m.v. het doormaken van kinderziekten) aan het
loskomen van de erfelijke eigenschappen van zijn ouders.
Reïncarnatie, karma
Elk individueel mens is een eeuwiglevend, geestelijk wezen (ons
'Ik' is onsterfelijk). Dat betekent dat we na onze aardse,
lichamelijke dood verder leven in een geestelijke wereld. Het betekent
ook dat we in diezelfde wereld al leefden voordat we werden geboren.
Bij het sterven verlaten het ether- of levenslichaam, de ziel en het
'Ik' het fysieke lichaam, dat achter blijft en vanaf dat moment
onderworpen is aan de wetten in het mineralenrijk, het ontbindt.
In de geestwereld verwerken we de ervaringen uit ons aardse leven
en bereiden we ons volgende leven voor. Het doel van het reïncarneren
is: ontwikkeling van onszelf, van de mensheid, van de planeten en
van alle wezens in de geestwereld. Aan al deze zaken leveren wij als
individu een bijdrage. In de stof zijn er noodzakelijke ervaringen op
te doen die nergens in de geestwereld op te doen zijn. Die ervaringen
zijn dermate veelomvattend en zo verschillend dat ze onmogelijk in
één incarnatie op te doen zijn. Welke ervaringen opgedaan moeten
worden, wordt bepaald door onszelf, door ons eigen 'Ik', in
samenwerking met andere geestwezens, in de perioden tussen twee
incarnaties in. Ons voornemen, dat we meenemen naar de aarde, wordt
mede bepaald door de karmische gevolgen van onze daden uit ons vorige
leven. Elke daad heeft gevolgen en die gevolgen komen, in welke vorm
dan ook, bij ons terug. Het is daarbij niet van belang of we dingen
wel of niet met de allerbeste bedoelingen hebben gedaan. Het gaat
puur om wat onze daden teweeg hebben gebracht in de ontwikkeling van
mensen en van de aarde. Zolang we geen harmonie in onze daden weten
te brengen, zal het reïncarneren doorgaan. Het voornemen is bedoeld
om juist die ervaringen op te doen die ons geschikt maken om de
volgende stap in onze ontwikkeling te kunnen aangaan. Het voornemen
komt tot uitdrukking in onze biografie. Na de geboorte op aarde zijn
we ons niet meer bewust van ons voornemen, omdat dit voornemen
vastgelegd is in onze organen, die alleen maar kunnen functioneren
dankzij ons levenslichaam, waarin geen bewustzijn is zoals wij dat
kennen.
Voor meer over dit onderwerp, zie bij 'Artikelen' onder
Karma en reïncarnatie.
Tegenkrachten
Er zijn ook tegenkrachten die weliswaar niet tegen de ontwikkeling
van de mensheid zijn, maar die dat willen volgens hun eigen
doelstellingen. Twee van hen zijn:
Lucifer is de grote inspirator in de kunst, waardoor prachtige
dingen zijn en nog zullen ontstaan. Maar hij is ook het wezen dat
ons van onze aardse taken probeert af te houden: "Wat moet je toch
op de aarde? Je hoort in de geestwereld thuis. Ga maar navelstaren
in een hutje op de hei en onttrek je aan de jachtige maatschappij.
Loop je idealen maar achterna. Deze tijd is niks, vroeger was alles
beter, dus terug naar de natuur." Hij probeert de mens de
luciferische geestwereld in te trekken, bv. d.m.v. drugs.
Ahriman is de grote inspirator in de huidige wetenschap,
dat grootse zaken heeft voortgebracht en nog zal voortbrengen. Maar
hij is ook het wezen dat ons afhoudt van de geestelijke wereld:
"Hoezo geestwereld? Op de aarde hoor je thuis! De dingen die je doet,
moeten nut hebben, geld opbrengen. De oorzaak van alles in de stof
te vinden, dus de oplossing van alle problemen ook" (het pure
materialistische denken). Steeds snellere computers, betere
technologieën, vollere agenda's en vooral geen tijd hebben om over
jezelf na te denken.
De werken van Ahriman zijn het karmische gevolg van de werken van
Lucifer.
Je kunt niet zeggen dat je niets met Ahriman en Lucifer te maken
wilt hebben, want ze spelen juist een wezenlijke en noodzakelijke
rol in de ontwikkeling van de mensheid en dus ook in de ontwikkeling
van elk van ons. Alles wat we om ons heen zien is Ahriman en Lucifer;
ze zitten in ons. Hun strijd om onze 'ziel' speelt zich in ons af. Er
tegen strijden of je ertegen verzetten, heeft geen enkele zin, want
het zijn machtige wezens die een paar planeetontwikkelingen op ons
voorlopen. Je verzetten tegen of afkeren van Ahriman, betekent bijna
automatisch de wereld van Lucifer binnengaan en andersom. Het
tegenovergestelde van het kwaad is dus niet het goede, maar een ander
kwaad. Het zijn slechts kortdurende, spaarzame (en dus kostbare)
momenten in ons leven dat we in het midden tussen Ahriman
en Lucifer in kunnen staan: de plaats van het Christuswezen, want
het volgende moment schieten we weer naar links of naar rechts.
Het is onze taak om ons met deze wezens uiteen te zetten, om er
wakkerheid, inzicht en bewustzijn aan te ontlenen. Om hun inspiraties
te doorzien en ze om te zetten in daden die ten goede komen aan een
menselijke, 'doorchristelijkte' ontwikkeling i.p.v. aan een
ahrimanische of luciferische ontwikkeling. Op het moment dat we dat
hebben bereikt, hebben we harmonie in onze daden gebracht en hebben
we daarmee Ahriman en Lucifer van hun taak ontheven.
Natuur- of elementenwezens
Hiervan zal binnenkort een beknopte beschrijving verschijnen
terug naar Artikelen